 |
| fot. Krystyna Lasota-Kotowicz |
Na styczniowym spotkaniu DKKP „Globtrotter” wrocławska podróżniczka Agnieszka Drobna zabrała nas w podróż po Gruzji. Jej barwne opowieści skupiły naszą uwagę na wspaniałej kulturze i bogatej historii tego kraju. Zaciekawieni braliśmy do ręki długopis z portretem Stalina, który urodził się w Gori, a którego kult nadal jest tam żywy. Znana podróżniczka zaskoczyła nas informacją, że wyraz wino, pochodzący z łaciny (vinum), zaczerpnięty został z gruzińskiego ღვინო ġvino. To tam bowiem powstały pierwsze w świecie winnice.
Wino w Gruzji jest głównym trunkiem przy wznoszeniu toastów, a najdłuższe z nich mogą trwać nawet kilka godzin. Wśród tradycyjnych obyczajów króluje supra – uczta jako sposób życia, radosna anarchia, zawsze prowadzona przez tamadę, swoistego przewodnika, autora toastów, długich, kwiecistych i wznoszonych specjalnymi rogami. Trudno taki róg postawić na stole, więc toast trzeba spełnić do dna. Przypomina on w ten sposób nasze staropolskie kulawki.
Przy czerwonym Kindzmarauli i białym Tsinandali omawialiśmy również książkę Anny i Marcina Mellerów Gaumardżos! (z akcentem na ostatnią sylabę). Według Mellerów dla Gruzinów bardzo charakterystyczny jest ich nienachalny stosunek do punktualności (...), zrelaksowane podejście do planowania, postanowień i w ogóle jakijekolwiek organizacji – to ten osławiony Georgia Maybe Time.
Kolejną częścią spotkania był pokaz krótkich filmów poświęconych wspaniałej gruzińskiej kuchni (na okładce książki widzimy Mellerów wcinających tradycyjne pierożki czinkali) oraz gruzińskim tańcom kartuli i acharuli, w których kobiety skromnie spuszczają oczy w dół a mężczyźni nie mogą ich pod żadnym pozorem dotknąć. Ostatnim elementem naszego spotkania stała się piosenka Filipinek z roku 1964 Batumi, nostalgiczna i melodyjna, opowiadająca o mieście-ogrodzie botanicznym z jego pałacami i willami otaczanymi przez piękne plaże.
Krystyna Lasota-Kotowicz
