30 czerwca w DKK w filii nr 23 MBP we Wrocławiu spotkaliśmy się z wrocławską poetką Haliną Kuropatnicką-Salamon. Spotkanie zainicjował Wojciech Ławnikowicz uczeń i pieśniarz tekstów poetki i wspaniały aktor Teatru Wśród Książek.
Pani Halina Salamon jest członkiem Związku Literatów Polskich oraz Klubu Inteligencji Niewidomych RP.
Pisanie rozpoczęła w dzieciństwie od rymów: Kiedy nie wiedziałam jak się modlić, układałam wiersze. Z czasem okazało się, że życie niesie wartości, które postanowiła zgłębiać i przelewa na papier. W Zapomnianym dialogu dla swoich mistrzów Ludwika Zamenchofa twórcy esperanto i Ludwika Braila twórcy języka „punktowego” napisała: Wspólną mowę na ziemi szerokiej bierze ludzkość jak chleb, zwykłym gestem. Błogosławię wszystkie twoje kroki. Ludwiś, synku, już szczęśliwa jestem.
Na spotkanie licznie przybyli (ok. 20 osób) uczniowie poetki. Po co wiersze? Poetka mówiła: Rozjaśniają kromkę chleba, są uśmiechem dnia. Swoimi lirykami wprowadziła nas w wakacyjny nastrój: A może byś pomógł św. Janie swym kwiatem paproci, choćby w kochaniu?. Paniom Seniorkom podobał się wiersz pt. Żyć (...) Deptać po dróżkach ubitych i innych szukać łakomie. Mówić „Już wiem” i rozumieć, że przecież jeszcze nie koniec.
Pani Eleonora zachwycona poezją Pani Haliny uczestniczy w każdym z nią spotkaniu. Poleciła nam książkę pt. Wrocławscy poeci. Almanach. Wiersze mniej znanych poetów także pięknie trafiają do naszych serc.
Z imieninowymi życzeniami w zdrowiu, odśpiewaliśmy Sto lat Pani Halinie, która obdarowała nas swoimi tomikami.
Urszula Bielecka
moderator DKK w MBP we Wrocławiu, Filia nr 23
