Przejdź do głównej zawartości

Poetyckie spotkanie młodzieży z Ewą Sonnenberg

„…Wiersze są takimi skrzydłami, które wypożycza się ludziom.
by odlatywali do innej krainy.” (Ewa Sonnenberg)

Słoneczna, pełna ciepła złota polska jesień zachęcała do spotkań wokół literatury i poezji. W środę 27 października gościliśmy w naszej bibliotece poetkę Ewę Sonnenberg oraz obornicką młodzież wraz z nauczycielką z Liceum Ogólnokształcącego przy ul. Wrocławskiej. Nasze spotkanie rozpoczęliśmy projekcją filmów – wizualizacji dwóch wierszy poetki „Klucz” oraz „Warszawa”, których autorką jest Barbara Ligman. O Ewie Sonnenberg można byłoby pisać wiele, bo jest to artystka nietuzinkowa, wymykająca się jakimkolwiek jednoznacznym ocenom, osoba wielu talentów. Dzisiaj przede wszystkim poetka wpisująca się w panteon dolnośląskich artystów (w tym roku odebrała nagrodę z rąk prezydenta miasta Wrocławia za 35 lat pracy twórczej), ale również pianistka krocząca indywidualnymi ścieżkami, miłośniczka sztuk multimedialnych, wykładowca na ASP we Wrocławiu, krytyk literacki oraz muzyczny. Ukończyła wrocławską Akademię Muzyczną, jest również absolwentką Studium Literacko – Artystycznego przy Instytucie Filologii Polskiej w Krakowie. O sobie mówi – „od zawsze pisałam podążając w kierunku poezji, poszukując swojej formy”. Wiersze Ewy Sonnenberg tłumaczone są na 16 języków (m.in.: rosyjski, szwedzki, serbski, macedoński, angielski, rosyjski), publikowane w wielu światowych antologiach. W Polsce uhonorowana nagrodą im. Georga Trakla za tomik „Hazard” w 1995 roku, w 2016 roku została finalistką Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego za tom Hologramy. Głównym tematem naszego poetyckiego spotkania była opowieść o miłości do sztuki, pisaniu, pracy nad wierszem. Uczniowie mogli posłuchać czym jest dla poety słowo budujące wiersz, jak wygląda haiku, jak bardzo ważna jest samodyscyplina , nie tylko natchnienie. Bo przecież bycie poetą to nie tylko bujanie w obłokach! Pisarka wspominała swoje licealne doświadczenia w pisaniu wierszy (debiut w wieku 19 lat!), opowiadała o miłości do kaligrafii i tańca butoh, o spotkaniach ze znanymi (A.Wajda, Cz.Miłosz). Opowieściom nie było końca,a trzeba zauważyć, że wszystko było bardzo inspirujące i ciekawe, szczególnie dla młodego odbiorcy. Zwieńczeniem spotkania były pytania młodzieży do poetki oraz czytanie przez Nią swoich wierszy. To było niecodzienne spotkanie, tak jak niecodzienne jest czytanie poezji.


moderator Beata Rosiak
DKK Oborniki Śląskie