Przejdź do głównej zawartości

Zwyczajna duża rodzina?

24 maja, w środę, DKK przy Bibliotece „Koronka” spotkał się, żeby porozmawiać o książce szwedzkiej pisarki Niny Wähä „Testament”. Książka ukazała się w Wydawnictwie Poznańskim, w 2022 r, przetłumaczona przez Justynę Czechowską.

Powieść o ciekawej konstrukcji i ważnej tematyce poruszyła zebrane klubowiczki. Trudno przejść obojętnie obok tej książki. Czytelnik poznaje bohaterów, członków jednej dużej, fińskiej rodziny na przestrzeni lat 1920 – 1982. Tematyka obraca się między innymi, wokół miłości rodzicielskiej, rodziny wielodzietnej, przemocy w rodzinie. Pisarka poświęca każdemu z członków rodziny wiele uwagi.
Akcja toczy się w małej miejscowości, wsi. Rodzina żyje z hodowli mlecznych krów. Tym zajmuje się ojciec. Matka opiekuje się stale powiększająca się rodziną, dwunastką żyjących dzieci (dwoje pierwszych zmarło we wczesnym dzieciństwie). Opiekuje się czyli gotuje, pierze, chodzi latem i jesienią do lasu po jagody, maliny i grzyby, uprawia warzywa. Robi przetwory.
Czy tylko do tego sprowadza się życie rodzinne ? W tak licznej rodzinie problemów jest wiele. Ojciec zdaje się nie dostrzegać dzieci, chyba, że mogą pomóc w pracy, zarobić trochę pieniędzy.
Matka jest tak zajęta krzątaniem się przy pracach domowych cały dzień, że wieczorem zasypia szybko. Tak więc dzieci same się wychowują. Różne są efekty tego „samowychowania”. Często dochodzi do sytuacji dramatycznych.
Kiedy starsze z dzieci dorastają, dostrzegają, że między rodzicami nie ma żadnej więzi, że ojciec żyje we własnym świecie, nie zawsze normalnym. Wzrasta w nich pragnienie rozliczenia ojca za jego agresję, brak uwagi.
Wiele wydarzyło się w tej rodzinie zła. To doprowadza w finale do oczyszczających, chociaż bardzo przykrych zdarzeń.
Sama autorka w końcowych zdaniach puentuje powieść. Cytuję: „Bo nie ma żadnych obowiązków wobec przeszłości, poza tym jednym, by nieść świadectwo, nigdy nie zapomnieć o tym co się wydarzyło i co wiemy, przekazać to dalej, tak by dzieci, oraz te jeszcze nienarodzone dzieci, a także dzieci, które będą żyły długo po tym, jak nas już nie będzie, mogły zapoznać się z naszym testamentem.”

moderatorka Dorota Kamińska
DKK Oława