Przejdź do głównej zawartości

Trudne miłości w literaturze

fot. Beata Rosiak, Anna Kuczyńska
„Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy: z nich zaś największa jest miłość”.
Nasze spotkanie 18 lutego przypieczętowaliśmy tematem „Trudne miłości w literaturze”. Dla wielu miesiąc luty kojarzy się z zimą, ale również z walentynkami i miłością – i stąd zrodził się temat. Trudno jednoznacznie mówić o miłości, bo przecież z miłości i dla miłości można tak wiele: kochać, wielbić, poświęcić wszystko (rodzinę, dom), zrzec się samego siebie; z miłości można cierpieć, szaleć, chorować, zdradzać, ale i zabić. Czym właściwie jest trudna miłość? Jak ją zdefiniować, oceniać i wartościować? Podjęliśmy nie lada wyzwanie podając przykłady i cytując fragmenty prozy klasycznej, jak i tej mniej znanej, w których miłość rysuje się jako trudna i skomplikowana, pełna zawirowań, niedomówień, zdrad, wielkich namiętności („Anna Karenina”, „Romeo i Julia”, „Lalka”, „Miłość z kamienia”, „Biała Masajka”, „Listy miłości”, „Dymna”, „Iwaszkiewicz intymnie”, „Pożegnanie z Afryką”). Oczywiście nie dało się uciec od skonfrontowania prozy z życiem, bo przecież pisarz czerpie z życia, a miłość kolorów i odcieni ma wiele. Ilu ludzi o różnych charakterach, skomplikowanych relacjach, tyle odcieni miłości. Jedno jest pewne , że to miłość nadaje sens naszemu życiu, powodując niejednokrotnie, że jest ono trudne i pełne cierpienia.

fot. Beata Rosiak, Anna Kuczyńska
fot. Beata Rosiak, Anna Kuczyńska
moderator Beata Rosiak
DKK Oborniki Śkląkie