Na spotkaniu 28 kwietnia rozmawialiśmy o książce emerytowanego księdza dr. Jana Jakuba Kurdybelskiego pt. Kiedy wypełnił się czas. Na spotkanie przybyło ok. 20 osób. Ksiądz J. Kurdybelski urodził się w Mrzygłodzie (1925r.) w rodzinie mieszczańskiej o wielopokoleniowych tradycjach religijnych i patriotycznych. Święcenia kapłańskie przyjął w 1953 r. W latach 1955-57 napisał rozprawę naukową o Bogu u Tertuliana. Ponad 20 lat był proboszczem parafii w Minkowicach Oławskich a w latach 1983-2000 proboszczem parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych we Wrocławiu. Był członkiem Wilhelm-Fraenger- Gesellschaft e.v. w Poczdamie. Współpracownikiem organizacji Mut zur Ethik w Szwajcarii. Należał do Polskiego Towarzystwa Teologicznego. Inicjator spotkań naukowych. Autor książek: Minkowiczanie, Drogi i bezdroża Izraela, Mądrość nad Nilem, O kulcie Izydy, Bóg jest jeden.Jan Kurdebelski w młodości zaczytywał się książkami prof. Tadeusza Zielińskiego helenisty, filozofa, człowiek wielkiej pobożności. Ksiądz Jan podziwiał książkę Chrześcijaństwo antyczne, którą prof. T. Zieliński napisał w wieku 86 lat. Przypomniał nam, że Herodot w Dziejach Historii opisując świat po którym wędrował nie znalazł narodu bez religii, ani miasta bez świątyni. Urzekł księdza Jana starożytny świata harmonii, miłości, mądrości i piękna.
Książka Kiedy wypełnił się czas to refleksje o starożytnym Egipcie i Izraelu. O przygotowaniu świata do spotkania ze Zbawicielem. Wysłuchaliśmy fragmentów hymnu Echnatona ku czci Boga Re: Ty wielkie słońce dnia. Jeden jedyny, lecz wschodzisz w wielu postaciach”. Ten hymn przemienił starożytny Egipt. Przygotował ideę monoteistyczną. Przejście od wiary w bóstwa widzialne do koncepcji Boga abstrakcyjnego. Zapowiedział Królestwo Boże w dalekiej podróży duchowej. Echnaton reformator religii wyprzedził Mojżesza o kilka wieków. Ksiądz Jan podkreślał znaczenie Księgi Rodzaju, fundamentu cywilizacji europejskiej. Pan Bóg stworzył człowieka, mężczyznę i kobietę, na swoje podobieństwo przeznaczonego do zbawienia. To najważniejsza prawda objawiona przez Boga człowiekowi. Podkreślająca godność osoby.
Do poznania prawdy o Bogu wystarczy naturalny rozum. Wiara w istnienie Boga rodzi się w człowieku z wewnętrznego impulsu. Z refleksji nad głosem sumienia, nad naturą myślenia. Człowiek pragnie miłości. Tęskni za nieskończonością. Domaga się duchowego kontaktu z Bogiem.
Wiara to pochwycenie umysłem ufne przyjęcie prawdomówności Boga. Osobiste przylgnięcie człowieka do słów, faktów, wydarzeń, którymi Bóg objawia się człowiekowi. Bóg pierwszy podejmuje inicjatywę nawiązania osobistej więzi.
Ksiądz zastanawiał się czy potrafimy rozmawiać o religii pięknym językiem? Przypomniał najpiękniejszy tekst Nowego Testamentu Ewangelię św. Jana: Na początku było słowo. A słowo było u Boga i Bogiem było słowo. Bóg wkraczając w historię człowieka niewidoczny objawia się przez głos i słowo. W tym słowie między mną a drugim człowiekiem jest Pan Bóg, mówił ksiądz Jan.
Mistrzem słowa był dla księdza Juliusz Słowacki. Opowiadał, jak piękną polszczyzną mówił Józef Piłsudski. Wielki autorytet: Jak myśmy go podziwiali. Piłsudski nawet na froncie miał w plecaku „Beniowskiego”.
Ksiądz wspominał rozmowy Minkowiczan w niedzielne popołudnia, kiedy to rozsiadywali się na ławeczkach i rozmawiali prostym językiem. Praca na roli wśród zwierząt to język przyczynowy. To świat z którym spotkał się Jezus. Świat Minkowiczan ksiądz porównał z życiem ludów nad Nilem sprzed 2450 lat p.n.ch. Ich obyczaje, śpiewy, modlitwy. Kodeks etyczny: Nie dopuszczaj, by twoje serce było nadęte z powodu twojej wiedzy. Lepiej mieć sławę jako ktoś miłujący ludzi niż bogactwo na składzie. Bóg pragnie szacunku dla ubogiego, niż czci dla wywyższonego. Bądź mistrzem w mowie byś mógł być mocny, bo język jest mieczem dla człowieka, a mowa dzielniejsza od bitwy.
Gdyby Anioł spytał co mamy najcenniejszego? Ksiądz odpowiedział: Kazania na górze potem, 100 kart wyrwanych z poetów różnych ludów. Co zrobić by te kazania nie były tylko znakiem, ale prawdą na zawsze i dla wszystkich?
Urszula Bielecka
moderator DKK w MBP we Wrocławiu, Filia nr 23
