 |
| fot. J. Karaszewska |
Tematem spotkania Towarzystwa Oświato-wego Ziemi Dzierżoniowskiej i Dyskusyj-nego Klubu Książki, które odbyło się 4 kwietnia w bibliotece, było życie i twór-czość niemieckiego noblisty Thomasa Manna. Wykład wygłosiła Brygida Martycho-wiec. Poniżej skrót wykładu.
Thomas Mann to niemiecki prozaik i eseista. Uznany za najwybitniejszego pisa-rza niemieckiego I połowy XX wieku i jednego z najwybitniejszych obok Goethego w dziejach literatury niemieckiej. Jego Życie spięte klamrą lat (1875 – 1955) objęło niezwykle burzliwą i dramatyczna epokę w dziejach Niemiec, Europy i świata. Urodził się w Lubece jako drugi syn szanowanego obywatela, właściciela firmy zbożowej, senatora Thomasa Jana Manna. Matka Thomasa Julia da Silva–Brukus była pochodzenia kreolsko–brazylijskiego. Thomas Mann miał dwóch braci i dwie siostry. Jego starszy brat Henryk też był pisarzem. Po śmierci ojca matka przenosi się z dziećmi do Monachium. Thomas zostaje w Lubece, gdzie uczęszcza do gimnazjum, ale nie kończy szkoły. Nie zdaje matury, tylko odbywa roczną służbę wojskową i przyjeżdża do matki do Monachium. Podejmuje pierwsze próby literackie, drukuje w czasopiśmie Neue Deutsche Rundschan nowelę Mały pan Friedmann. Odbywa z bratem Henrykiem pierwszą podróż do Włoch, tam rodzi się pomysł napisania powieści – sagi lubeckiej. Materiał do powieści znajduje w dziejach własnej rodziny. W 1901 roku ukazuje się powieść Buddenbrookowie – dzieje upadku rodziny. Powieść przynosi mu rozgłos i pieniądze. Po latach biografowie oceniają, że jest to jedna z najsłynniejszych sag rodzinnych w historii literatury światowej. W 1929 roku powieść ta przynosi mu Nagrodę Nobla.
 |
| fot. J. Karaszewska |
Thomas Mann zapisuje się na Uniwersytet Monachijski jako wolny student. Zaczyna też pracę w czasopiśmie satyrycznym Simplicissimus. W międzyczasie poznaje Katję Pringsheim, córkę profesora matematyki na Uniwersytecie Monachijskim. Młodzi pobierają się w 1905 roku. Z tego związku urodziło się 6 dzieci (trzech synów i trzy córki). T. Mann jest szczęśliwym ojcem i mężem. Pisze nowelę Śmierć w Wenecji, która znowu przynosi mu rozgłos i sławę. W 1924 roku ukazuje się dwutomowa Czarodziejska Góra. W 1929 roku otrzymuje Nagrodę Nobla za powieść Buddenbrookowie. W 1933 roku rozpoczyna prace nad eposem biblijnym Józef i jego bracia w 4 tomach. Kończy pracę nad tetrologią w 1943 roku. Od 1938 roku przebywa na przymusowym "wygnaniu" w Ameryce, w Kalifornii w Pacif Palisades. W 1952 roku wraz z żoną wraca do Europy i osiada w Szwajcarii pod Zurychem. Cały czas i w Ameryce i w Europie odbywa liczne podróże, spotkania autorskie, odczyty, pisze liczne eseje. 6 czerwca 1955 roku obchodzi w Szwajcarii swoje 80-te urodziny. 11 sierpnia 1955 roku umiera w zurychskim szpitalu na skutek przewlekłej arteriosklerozy. Odszedł twórca nowej powieści epickiej o charakterze intelektualnym i nierzadko ironicznym. Został pochowany na cmentarzu wiejskim w Kűsnacht, niedaleko Zurychu.
Brygida Martychowiec