Spotkanie DKK wpletliśmy w obchody Wrocławskich Senioraliów. Dr Zygmunt Pośpiech przygotował prelekcję o cierpieniu, bólu i umieraniu na podstawie książek Andrzeja Szczeklika Kore, Katharsis i Słuch absolutny.
A. Szczeklik podniósł medycynę do rangi sztuki. Jego pacjentami byli m.in. Cz. Miłosz, W. Szymborska, S. Mrożek, A. Wajda. Mówił o przyjaźni z Janem Pawłem II o przekraczaniu progu nadziei. Łączył ich katolicyzm i ten sam kod kulturowy dobra, prawdy i piękna. Niech każdy staje się boski i piękny jeśli chce ujrzeć Boga i piękno.
 |
| Urszula Sikora z Uniwersytetu III Wieku w Oleśnicy w rozmowie z dr Zygmuntem Pośpiechem o książkach A. Szczeklika. Zaprosiła Doktora na spotkanie ze swoimi Seniorami |
Z. Pośpiech nawiązał do korzeni dawnej medycyny nauki o pulsie, zdrowym odżywianiu i procesie katharsis - całkowitym oczyszczeniu. Człowiek współ-brzmi z kosmosem. Choroba narusza tę harmonię lekarz musi nastroić chorego do rytmów wszechświata. Pascal, Orygenes pisali o duchowości w której nadprzyrodzony porządek odbija się w miłości. Cierpienie winno wyzwalać do miłości i rodzić jej uczynki. A. Szczeklik pisał o opiece nad Czesławem Miłoszem: Czuło się od niego chłód, ukrywał przekonanie, że gdziekolwiek jest na ziemi, nie jest stąd. Łagodziła go miłość Caroll. Dzięki niej odnajdywał dziecko w sobie, stawał się przyjazny, wyciągał rękę do wrogów. Ja jak głupek zapewniałem Panie Czesławie Pan z tego wyjdzie. To było bez sensu on o tym wiedział, to było mnie potrzebne nie jemu. Miłosz uznawał, że obecnie poezja zastępuje teologię jest skokiem wyobraźni między piosenką a modlitwą.
 |
| Maria dziękowała dr Zygmuntowi Pośpiechowi za prelekcję o książkach A. Szczeklika i opowiadała o swojej pracy w hospicjum |
Spotkanie uświetniła aktorka i poetka Krystyna Paraszkiewicz-Paterowa, która czytała opowiadanie Lustro poświęcone Matce. Mama, jej punkt odniesienia. Babcia tłumaczyła co robić, żeby nie być zbłąkaną duszą. Żyć spokojnie, wybaczać rozmawiać z Bogiem. Strach uśmierca, ale nienawiść gorsza od śmierci.
 |
| Ewa dziękowała Krystynie Paraszkiewicz- Paterowej za wzruszającą opowieść Lustra o chorej na Alzheimera mamie |
Maria dziękowała dr Z. Pośpiechowi za jego piękną troskę o pacjentów, mówiła o swoim wolontariacie w hospicjum, że szpital to nie tylko cierpienie, ale i miejsce nadziei. Przez lata nie usłyszała od przewlekle chorych o eutanazji. Jak trzeba tańczyła na trawie razem z chorymi. Każdy moment życia jest ważny, winien być pogodny. Człowiek jest bytem ku śmierci. Śmierć nie przychodzi z zewnątrz jest w nas w przeciwieństwie do życia nie może zostać człowiekowi odebrana, dlatego możemy nazwać ją darem Boga.
Biblioteka pękała w szwach. Cudowni wrocławscy Seniorzy słuchali z zapartym tchem a Urszula Sikora z Uniwersytetu III Wieku zaprosiła Z. Pośpiecha do Oleśnicy na spotkanie z jej seniorami.
Urszula Bielecka
moderator DKK „Fiszka”
MBP we Wrocławiu, Filia nr 23