W Młodzieżowym Dyskusyjnym Klubie Książki mamy możliwość przeczytania wielu ekscytujących i poruszających książek. Jednak ostatnia lektura, powieść Tamary Ireland Stone pt. „Teatr odtrąconych poetów” zaskoczyła mnie najbardziej. Niepozorna okładka a w środku prawdziwy ogień!
Książka opowiada o problemach teraźniejszej młodzieży, o odrzuceniu, odmienności, dwóch przyjaźniach, jednej sztucznej a drugiej prawdziwej.
Główna bohaterka 16. letnia Sam cierpi na nerwicę natręctw. Regularnie uczęszcza na terapię, a bezpiecznie czuje się tylko w basenie. Ukrywając swe problemy, Sam stara się prowadzić normalny tryb życia. Zmieszana po kilku nieprzyjemnych sytuacjach ze znajomymi spotyka wykreowaną przez siebie koleżankę. Ta prowadzi ją do tajemniczego pokoju, gdzie regularnie spotykają się jej „odmienni” rówieśnicy. Tam dziewczyna odnajduje spokój duszy i ciała oraz prawdziwą przyjaźń i miłość.
Powieść Tamary Stone porusza coraz częściej spotykane problemy i sytuacje związane z okresem dojrzewania. Dotychczasowe przyjaciółki odrzucają Sam, pojawia się uczucie do kolegi, który był wcześniej ofiarą jej drwin. Choroba, z którą walczy, przytłacza dziewczynę. Dobije ją fakt, że widzi nieżyjącą od kilku lat dziewczynę.
Bohaterowie powieści są bardzo różni, jednak najbardziej do gustu przypadła mi Sam. Mocno wczułam się we wszystko, co ją spotkało i przeżywałam razem z nią. Płakałyśmy razem, śmiałyśmy się razem. Sam pokazuje i udowadnia, że mimo odmienności i choroby trzeba walczyć o to, co się kocha i o swoje marzenia.
Książka obrazując trudne tematy, wciąga czytelnika. Otwiera nam oczy na sprawy wydałoby się oczywiste, skłania do myślenia. Skierowana jest zarówno do młodzieży jak i do dorosłych. Była to jedna z lepszych książek, jaką miałam okazję przeczytać. Na pewno jeszcze kiedyś do niej wrócę.
Julia Kałwak, lat 15
DKK Chojnów
Książka opowiada o problemach teraźniejszej młodzieży, o odrzuceniu, odmienności, dwóch przyjaźniach, jednej sztucznej a drugiej prawdziwej.
Główna bohaterka 16. letnia Sam cierpi na nerwicę natręctw. Regularnie uczęszcza na terapię, a bezpiecznie czuje się tylko w basenie. Ukrywając swe problemy, Sam stara się prowadzić normalny tryb życia. Zmieszana po kilku nieprzyjemnych sytuacjach ze znajomymi spotyka wykreowaną przez siebie koleżankę. Ta prowadzi ją do tajemniczego pokoju, gdzie regularnie spotykają się jej „odmienni” rówieśnicy. Tam dziewczyna odnajduje spokój duszy i ciała oraz prawdziwą przyjaźń i miłość.
Powieść Tamary Stone porusza coraz częściej spotykane problemy i sytuacje związane z okresem dojrzewania. Dotychczasowe przyjaciółki odrzucają Sam, pojawia się uczucie do kolegi, który był wcześniej ofiarą jej drwin. Choroba, z którą walczy, przytłacza dziewczynę. Dobije ją fakt, że widzi nieżyjącą od kilku lat dziewczynę.
Bohaterowie powieści są bardzo różni, jednak najbardziej do gustu przypadła mi Sam. Mocno wczułam się we wszystko, co ją spotkało i przeżywałam razem z nią. Płakałyśmy razem, śmiałyśmy się razem. Sam pokazuje i udowadnia, że mimo odmienności i choroby trzeba walczyć o to, co się kocha i o swoje marzenia.
Książka obrazując trudne tematy, wciąga czytelnika. Otwiera nam oczy na sprawy wydałoby się oczywiste, skłania do myślenia. Skierowana jest zarówno do młodzieży jak i do dorosłych. Była to jedna z lepszych książek, jaką miałam okazję przeczytać. Na pewno jeszcze kiedyś do niej wrócę.
Julia Kałwak, lat 15
DKK Chojnów